Όταν κάνουμε λόγο για κατ’ ιδίαν σχέση του αναγνώστη με το βιβλίο , αναφερόμαστε στη μοναδική , ιδιαίτερη και αυστηρά προσωπική σχέση που αναπτύσσει ο κάθε αναγνώστης διαβάζοντας ένα βιβλίο της αρεσκείας του . Θα τολμούσα να χαρακτηρίσω αυτή την τόσο όμορφη σχέση ως ερωτική . Απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία μιας τέτοιας σχέσης είναι η αγάπη του αναγνώστη προς το βιβλίο .
Πράγματι , ο αναγνώστης βρίσκει καταφύγιο στον αυτοτελή κόσμο του κάθε βιβλίου . Μπορεί να νιώσει σε μια όψη , σ’ ένα βλέμμα , σε μια λέξη , ακατανίκητη έλξη για ένα βιβλίο .
Ο καθένας από εμάς , τους απλούς , καθημερινούς αναγνώστες , έχει αισθανθεί κάποια στιγμή ερωτευμένος μ’ ένα βιβλίο· έχει νιώσει την αστείρευτη ανάγκη να αφεθεί ξανά και ξανά μέσα στις μαγικές σελίδες του , να χαθεί στους ανεξερεύνητους τόπους του , να σταματήσει τη μανία του ατέρμωνα χρόνου για τη συνέχεια της πραγματικότητας και να βυθιστεί στη σφαίρα του φανταστικού κόσμου δεχόμενος ένα καταιγισμό από νοητικές εικόνες να πλημμυρίζουν το μυαλό του . Άραγε , υπάρχει πιο μαγική σχέση απ’ αυτή;
Πράγματι , ο αναγνώστης βρίσκει καταφύγιο στον αυτοτελή κόσμο του κάθε βιβλίου . Μπορεί να νιώσει σε μια όψη , σ’ ένα βλέμμα , σε μια λέξη , ακατανίκητη έλξη για ένα βιβλίο .
Ο καθένας από εμάς , τους απλούς , καθημερινούς αναγνώστες , έχει αισθανθεί κάποια στιγμή ερωτευμένος μ’ ένα βιβλίο· έχει νιώσει την αστείρευτη ανάγκη να αφεθεί ξανά και ξανά μέσα στις μαγικές σελίδες του , να χαθεί στους ανεξερεύνητους τόπους του , να σταματήσει τη μανία του ατέρμωνα χρόνου για τη συνέχεια της πραγματικότητας και να βυθιστεί στη σφαίρα του φανταστικού κόσμου δεχόμενος ένα καταιγισμό από νοητικές εικόνες να πλημμυρίζουν το μυαλό του . Άραγε , υπάρχει πιο μαγική σχέση απ’ αυτή;
Ο λόγος που διαβάζουμε είναι για να καταλάβουμε κάτι ή για ν’ αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε . Πρώτα απ’ όλα διαβάζουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας , ώστε να δούμε που και ποιοι είμαστε . Μπορούμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο , όταν είμαστε σε θέση να μετατρέψουμε τις γυμνές γραμμές σε ζωντανή πραγματικότητα .
Έχει μεγάλη σημασία το που διαβάζει κανείς . Ο κάθε αναγνώστης διαλέγει μόνος του , τον τόπο στον οποίο θα αφιερώσει το χρόνο του , ζώντας μοναδικές στιγμές μαγείας με κάποιο βιβλίο . Διάβασμα στο κρεβάτι , στο πάτωμα , στη τουαλέτα , στην ύπαιθρο , κάτω από κάποιο δέντρο , στο τρένο κτλ . Η δύναμη του αναγνώστη είναι τέτοια ώστε να μπορεί να μεταμορφώσει ένα χώρο με το να διαβάζει σ’ αυτόν . Είναι γεγονός , ότι η ανάγνωση μας μεταφέρει σ’ άλλους κόσμους και συνάμα μας απομακρύνει απ’ αυτόν που βρισκόμαστε .
Η πράξη της ανάγνωσης δημιουργεί μια πολύ προσωπική , σωματική σχέση κατά την οποία συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις : Τα μάτια ψαρεύουν τις λέξεις από το χαρτί , στ’ αυτιά αντηχούν οι λέξεις που διαβάζονται , η μύτη εισπνέει την γνώριμη οσμή του χαρτιού , της κόλλας , του μελανιού , η αφή ψαύει την τραχιά ή μαλακή σελίδα , το λείο ή σκληρό δέσιμο .
Πόσοι από εμάς ,τους πιστούς αναγνώστες ,έχουμε εκφωνήσει την φράση «παίρνω ένα βιβλίο για να διαβάσω στο κρεβάτι»;Δε θα ήταν υπερβολή να πω, ότι σχεδόν όλοι εμείς εκφωνώντας αυτή τη φράση ξεχειλίζουμε από αισθησιακή προσμονή. Όταν βρισκόμαστε στο κρεβάτι με ένα βιβλίο, όλες οι αισθήσεις μας παραδίνονται στις μαγικές σελίδες του! Είναι σα να μπαίνουμε σε μια μηχανή του χρόνου με προορισμό ένα βέβαιο παρελθόν ή ένα αβέβαιο μέλλον.
Ας μη ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε οι αφηγητές της ιστορίας ενός βιβλίου. Εμείς ταυτιζόμαστε με τους ήρωες του, κλέβοντας λίγη από τη δόξα τους. Γι’αυτό και ένα βιβλίο, όταν καταφέρει να μας «αγγίξει» μας επηρεάζει πολύ σε κάποιους τομείς της ζωής μας.
Διαβάζοντας κάπου που μας αρέσει οριοθετούμε όχι μόνο ένα προσωπικό χώρο, αλλά και ένα προσωπικό μέτρο του χρόνου.Τα βιβλία που διαβάζουμε σε μια δημόσια βιβλιοθήκη ποτέ δεν έχουν την ίδια γεύση με τα βιβλία που διαβάζουμε σε ένα δωμάτιο του σπιτιού μας.
Μερικές φορές διαβάζουμε τα ίδια βιβλία ξανά και ξανά.Λατρεύουμε κάποιο βιβλίο με μια αγάπη που μπορούμε άνετα να την αποκαλέσουμε «νοητικό πάθος». Νιώθουμε ότι μπορούμε να φωλιάσουμε μες στις σελίδες του. Βλέπουμε τη ζωή μέσα από αυτό, ταξιδεύουμε, υπάρχουμε. Δεν αισθανόμαστε ποτέ μοναξιά, με ένα βιβλίο.Τελικά, όλη μας η ζωή είναι ένα βιβλίο. Το συναίσθημα που μας δημιουργεί δεν πρέπει να διατηρείται μόνο κατά την ώρα που τελείται η ανάγνωση, αλλά και πέρα αυτής.
Θα ήταν καλό όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο και συναντούμε θαυμάσιες φράσεις που τέρπουν και αγαλλιάζουν την ψυχή μας, να τις σημειώνουμε για να τις εγκλωβίζουμε έτσι για πάντα στη μνήμη μας. Ανεξάρτητα από το πώς οικειοποιούνται οι αναγνώστες σ’ ένα βιβλίο , το αποτέλεσμα είναι ότι βιβλίο και αναγνώστης γίνονται ένα.
Θα κλείσω το άρθρο μου, παραθέτοντας ένα απόσπασμα πού έγραψε το 1904 , ο συγγραφέας Κάφκα : «Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι πρέπει να διαβάζουμε μόνο βιβλία που μας δαγκώνουν και μας τσιμπούν.Αν το βιβλίο που διαβάζουμε δεν μας ταρακουνά βίαια σα γροθιά στο κεφάλι, τότε γιατί να μπούμε στο κόπο ν’ αρχίσουμε να τα διαβάζουμε ; Για να μας κάνει ευτυχισμένους; Θα ήμασταν εξίσου ευτυχισμένοι και χωρίς βιβλία. Τα βιβλία που μας κάνουν ευτυχισμένους μπορούμε στο άψε σβήσε να τα γράψουμε κι εμείς. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι βιβλία που μας γρονθοκοπούν σαν την πιο οδυνηρή συμφορά, σαν τον θάνατο κάποιου που αγαπάμε περισσότερο από τον εαυτό μας, που μας κάνουν να αισθανόμαστε σαν να μας έχουν εξορίσει στα άγρια δάση, μακριά από κάθε ανθρώπινη παρουσία, σαν αυτοκτονία. Ένα βιβλίο πρέπει να είναι ο πέλεκυς για την παγωμένη θάλασσα που κουβαλάμε μέσα μας»
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΠΟΥΦΑΛΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ-ΨΥΧΟΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
ειδικευμένη στις μαθησιακές δυσκολίες-δυσλεξία
effie.boufali@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου